Gata Says Cheese!


Tomme de Savoie IGP
 
 
Ser francuski, z mleka krowiego surowego lub termizowanego, podpuszczkowy, niegotowany, prasowany, dojrzewający, półtwardy. Zawartość tłuszczu w suchej masie minimum 20%. Dojrzewa minimum 30 dni, do 3 miesięcy.

Tomme albo Tome to rodzaj sera górskiego z masy niegotowanej, pochodzącego z francuskich i szwajcarskich Alp oraz francuskich Pirenejów, wyrabianego z surowego lub pasteryzowanego mleka krowiego, owczego, koziego i ich mieszanek. Znaczenie nazwy zmieniało się w ciągu stuleci, oznaczając rodzaj sera wyrabianego przy użyciu specyficznej technologii albo takiż ser z konkretnego obszaru geograficznego. Pierwotnie był produkowany w górskich gospodarstwach, z mleka odtłuszczonego pozostałego po produkcji masła i serów tłustych, dlatego dawniej miał niższą zawartość tłuszczu. Stanowił lokalne pożywienie wieśniaków. Współcześnie z reguły jest identyfikowany przez miejsce pochodzenia zawarte w nazwie.

Istnieje około 30 francuskich odmian regionalnych Tomme, wśród których wyróżnia się grupy serów pochodzących z tego samego obszaru geograficznego. Sery z wyżynno-górskiej krainy Masyw Centralny to Tommes du Massif Central. Osobną podgrupą są Tommes produkowane we francuskich departamentach przylegających do łańcucha Pirenejów, m.in. Tomme des Pyrénées (PGI od 1996), Ossau-Iraty (PDO od 1996) i niecertyfikowany owczy Tomme de Brebis. Ze względu na wysokość nad poziomem morza wyróżnia się wysokogórską podgrupę Tommes de Montagne - serów wyrabianych na górskich pastwiskach powyżej 700 m. npm. Tommes Alpines to odmiany alpejskie, w skład tej grupy wchodzą m.in. Tommes de Savoie pochodzące wyłącznie z alpejskich departamentów Savoie i Haute-Savoie.

Tereny średniowiecznego Księstwa Sabaudii czyli współczesne francuskie departamenty Savoie i Haute-Savoie (pol. Sabaudia i Górna Sabaudia) są obszarem produkcji aż ośmiu serów z unijnym oznaczeniem PDO/PGI: Tomme de Savoie, Reblochon de Savoie, Raclette de Savoie, Emmental de Savoie, Abondance, Tome des Bauges, Beaufort i Chevrotin.

Najstarszym serem Sabaudii (XIV wiek lub wcześniej) i najbardziej znanym przedstawicielem Tommes Alpines jest Tomme de Savoie, który ma unijny certyfikat PGI (fr. IGP) od 1996. Podmiotem składającym wniosek był Syndicat interprofessionnel de la Tomme de Savoie. W 2008 powstało stowarzyszenie producentów mleka, zakładów przetwórczych i dojrzewalni Savoicime z siedzibą w Annecy (największe miasto Haute-Savoie), mające na celu wspólne reprezentowanie i obronę interesów trzech serów: Tomme, Emmentala i Raclette. Dozwolony obszar produkcji certyfikowanego Tomme de Savoie obejmuje
region Auvergne-Rhône-Alpes: departamenty Savoie i Haute-Savoie oraz wyszczególnione gminy w departamentach Ain i Isere. Wyróżnia się wariant Fermiere wyrabiany w gospodarstwach rolnych i Laitiere powstający rzemieślniczo w serowarniach. Według strony firmowej Tomme de Savoie wiosną 2023 funkcjonowało 670 dostawców mleka, 22 producentów rolniczych, 17 serowarni spółdzielczych i 12 dojrzewalni. Roczna produkcja wynosiła 5800 ton wariantu Laitiere i 600 ton Fermiere.

Technologia. Mleko pochodzi ze stada krów mlecznych, w którym co najmniej 75% stanowią krowy ras Abondance, Montbéliarde lub Tarentaise. Kiszonki w paszy krów są zakazane. Mleko surowe lub poddane obróbce cieplnej czyli termizowane (ale nie pasteryzowane), może (choć nie zawsze musi) mieć niższą zawartość tłuszczu. Startery mezofilne lub termofilne (tak podaje certyfikat, choć nie wiadomo po co termofilne?) dodaje się w temperaturze 30-34 °C, dojrzewanie mleka trwa 30-90 minut w max. temp. 35 °C lub co najmniej 4 godziny w temp. 8-16 °C. Zaprawianie mleka podpuszczką w temperaturze 30-35 °C przez 25-40 minut. Po wstępnym odsączeniu skrzep rozdrabnia się do wielkości od ziarna kukurydzy do orzecha laskowego i miesza przez min. 20 minut. Zabronione jest usuwanie laktozy przez płukanie ziarna. Ogrzewanie skrzepu jest opcjonalne i nie przekracza temperatury koagulacji (max 40 °C). Następnie skrzep jest przekładany do form. Prasowanie - naturalne poprzez układanie kręgów w stos, lub mechaniczne. Solenie na sucho lub w solance. Dojrzewa w temperaturze 8-14 °C, przy minimalnej wilgotności 90% - w piwnicach na drewnianych płytach, co sprzyja rozwojowi powierzchniowej pleśni, głównie z rodzaju Mucor, dającej szarobrązową "rustykalną" skórkę charakterystyczną dla serów Tomme. Odwracany minimum 1 raz w tygodniu, aby spowodować "położenie" luźnej i puszystej grzybni Mucora, także przez ręczne rozprowadzanie pleśniowej mazi po powierzchni skórki. Minimalny okres dojrzewania - 30 dni (do 2017 - 6 tygodni).

Tu z mleka termizowanego, zawartość tłuszczu w suchej masie 29%. Kupiony w marcu 2023 w Hali Dominikańskiej w Gdańsku na stoisku gdańskiej firmy Prado Sylwia Kawczyńska (boks 035). Cena 119 zł/kg. Wyprodukowany przez istniejącą od 2005 spółkę jawną Fromageries des Hauts de Savoie z siedzibą w miejscowości Frangy (departament Haute-Savoie, region Auvergne-Rhône-Alpes). Firma posiada 6 zakładów i w 2021 roku osiągnęła obrót w wysokości ponad 46 milionów euro. Od 2018 spółka jest administrowana przez francuski koncern nabiałowy Lactalis Groupe. Tomme de Savoie wyprodukowany przez Fromageries des Hauts de Savoie zdobył Złoty Medal podczas wystawy rolniczej Concours Général Agricole w Paryżu w 2018 i Srebrny Medal w 2023. Firma produkuje też inny certyfikowany ser - Raclette de Savoie IGP.

Kształt niedużego płaskiego cylindra o prostych bokach, średnicy 18-21 cm, wysokości 5-8 cm i wadze 1,2-2 kg (od 2017 dopuszczalny jest też mniejszy rozmiar o max. wysokości 8 cm i wadze 400-900 g). Tu trójkątny wycinek o promieniu 10,5 cm, wysokości 5,5 cm i wadze 155 g. Konsystencja półtwarda, elastyczna, sucha. W części zewnętrznej bardziej twarda. Rzadko rozmieszczone bardzo drobne spłaszczone oczka (gęściej w części górnej) oraz pęknięcia o długości 2-3 cm. Skórka "rustykalna": naturalna, sucha, twarda, matowa, o grubuści 2-3 mm. Lekko pofałdowana. Szarobrązowa z białym lub żółtym nalotem. Obficie pokryta pleśnią, niejadalna. Zapach skórki silny, pleśniowy, stajenny. Odcisk prążkowania na górnej i dolnej powierzchni. Barwa miąższu bladożółta z szarym odcieniem, przy skórce bardziej szara. Zapach słodki, mleczny, z trawiastą i cytrusową nutą. Smak bogaty, słodko-gorzki, pikantny, umiarkowanie słony, z silną goryczą na finiszu.



Copyright Gata 2023