Gata Says Cheese!


Pecorino (Picurinu) Zafferano e Pepe Nero
 
 
Ser włoski (sycylijski), z mleka owczego pasteryzowanego, podpuszczkowy (z podpuszczką zwierzęcą), krótkodojrzewający, półmiękki. Zawiera dodatek szafranu Crocus sativus (1%) i kawałków czarnego pieprzu Piper nigrum (1%). Zawartość tłuszczu 24,5g/100g. Sól 1,9g/100g. Dojrzewa 20-30 dni. Kupiony w Auchan (M1 Poznań) w maju 2024. Polski dystrybutor - Temar. Cena 167 zł/kg.

Wyprodukowany przez Caseificio Centro Form S.r.l. w Aidone (prowincja Enna, region Sicilia). Firma powstała w 1984, jej założycielem był Giuseppe Caruso, pochodzący z rodziny zajmującej się od paru pokoleń pasterstwem, hodowlą i przetwórstwem mleka. Aidone leży na obszarze łańcucha górskiego Monti Erei, więc serowarnia może posługiwać się określeniem "caseificio di montagna".Tereny są porośnięte lasami, obfitują w jeziora i rzeki, dzięki czemu ziemia jest żyzna i różnorodna biologicznie. Obszary wiejskie pozostały wolne od zanieczyszczeń, co sprzyja rozwojowi pasterstwa oraz wysokiej jakości produktów mlecznych. Zwierzęta lokalnych ras są wypasane w sposób naturalny przez cały rok, ponieważ nadal stosuje się zasadę transhumancji - przenoszenia stad między górami a dolinami wraz ze zmianami pór roku.
Serowarnia skupuje mleko od małych lokalnych hodowców i przetwarza je, łącząc tradycyjne metody z nowoczesnymi rozwiązaniami technologicznymi. Przykładami zachowania tradycji są solenie na sucho i dojrzewanie na drewnianych półkach. Nowoczesne technologie opierają się na odnawialnych źródłach energii i mają niski wpływ na środowisko. Cały łańcuch produkcyjny z pakowaniem i etykietowaniem włącznie odbywa się w jednym miejscu.

Pecorino to rodzina półtwardych i twardych serów owczych (wł. "pecora" - owca) wyrabianych w różnych regionach Włoch od ponad 2 tysięcy lat. Jego recepturę starożytni Etruskowie i Rzymianie zapożyczyli od Greków, prawdopodobnie ze skolonizowanej jeszcze wówczas przez Greków Sycylii (która po późniejszym podboju stała się pierwszą rzymską prowincją). Pisali o nim Pliniusz Starszy (w dziele "Naturalis Historia"), Marek Terencjusz Warron i specjalista od rolnictwa Lucjusz Columella, który w I wieku ne w dziele o agrotechnice "De Re Rustica" podał szczegółowy opis etapów wytwarzania owczego sera: uzyskiwanie skrzepu, odsączanie w formie, prasowanie i solenie suchą solą.
Istnieją też Pecorino z dodatkami, z których najczęściej spotykanym (i jedynym dozwolonym przez certyfikat UE) są ziarna czarnego pieprzu (Pecorino Pepato), ale mogą to też być trufle, orzechy, pistacje, oliwki, chilli, a nawet żywe larwy muchówki sernicy w unikatowym sardyńskim Casu Marzu.

Sycylia posiada specyficzny rodzaj Pecorino - ser owczy Picurinu, wyróżniający się czterema etapami produkcji, każdy z których daje w rezultacie osobny, niezależnie funkcjonujący i spożywany podrodzaj sera o własnych, odmiennych charakterystykach: najmłodszy świeży niesolony Tuma, po pierwszym soleniu Primo Sale, po drugim soleniu Secondo Sale i dojrzały Stagionato. Tylko dwa ostatnie mają obecnie unijny certyfikat PDO jako Pecorino Siciliano DOP. Pierwotny certyfikat przyznany w 1996 obejmował wszystkie etapy produkcji, ale w 2020 dokonano istotnej i zaskakującej korekty jego treści, usuwając najmłodsze, niedojrzewające warianty: świeży Tuma i 10-dniowy Primo Sale oraz wprowadzając minimalny okres dojrzewania 20 dni - podobno w trosce o komfort współczesnego konsumenta, który "potrzebuje produktu z przewidzianym minimalnym czasem dojrzewania". Od tego czasu certyfikowany Pecorino Siciliano dzieli się według czasu dojrzewania na trzy warianty: Fresco (20-30 dni), Semistagionato (45-90 dni) i Stagionato (minimum 120 dni). Dwa młodsze mają wagę 3-5 kg i wymiary 10-20 cm zarówno średnicy, jak wysokości.

Centro Form ma w ofercie owcze sery świeże (niedojrzewające), jak serwatkowa Ricotta i wspomniana wyżej niesolona Tuma (po sycylijsku Tumazzu) czysta i z dodatkami. Do także nazywanych po włosku "świeżymi" ("fresco") serów krótkodojrzewających (maksimum 30 dni) należą półmiękkie Pecorino czyste i z 18 rodzajami dodatków (patrz -> Pecorino Tartufo). Oferowane sery Semistagionato są nazywane Canestrato (tradycyjna nazwa pochodząca od "canestro" - kosz, w którym ser dojrzewa). Nazwa Pecorino powraca dla dojrzałych serów Stagionato - tu oferta składa się tylko z wersji czystej lub z ziarnami pieprzu. Centro Form wyrabia także wszystkie cztery sycylijskie sery z unijnym certyfikatem PDO: Pecorino Siciliano, Piacentinu Ennese (podobny do Pecorino Siciliano, ale z obowiązkowym dodatkiem szafranu i ziaren czarnego pieprzu), Ragusano i Vastedda della Valle del Belice.

Ser Pecorino Zafferano e pepe nero czyli "Owczy Szafran i czarny pieprz" (dlaczego nie konsekwentnie Pecorino Zafferano Pepato?) należy według klasyfikacji producenta do świeżych i na oryginalnym opakowaniu jest opisany jako Fresco. Ta klasyfikacja jest zgodna z unijną - certyfikowane Pecorino Siciliano Fresco także dojrzewają 20-30 dni. Prawdopodobnie dla uniknięcia zamieszania na polskim rynku nasza wersja etykiety zawiera opis "ser półtwardy", choć de facto konsystencja tak młodego sera jest raczej półmiękka, niż półtwarda. Podobnie jak pozostałe warianty niecertyfikowanego Pecorino Fresco, Zafferano jest produkowany w kilku rozmiarach - jako cylindry o wadze 12, 5, 3, 2 i 1 kg. Do sprzedaży detalicznej jest porcjowany. Podana na stronie Centro Form informacja o maksymalnym czasie dojrzewania jest zawsze taka sama, ale kręgi o tak różnej wadze na pewno dojrzewają przez różną liczbę dni.

Technologia. Ponieważ Centro Form nie podaje żadnych konkretów, przytaczam informację dla certyfikowanego Pecorino Siciliano Fresco. Koagulacja w temperaturze 36-40 °C przez 40-50 minut. Skrzep rozdrabnia się do wielkości ziarna ryżu. Serwatkę oddziela się przez dodanie gorącej wody (70-90 °C) podczas krojenia skrzepu. Następnie skrzep odpoczywa 5-10 minut, jest wyjmowany z kadzi, dzielony na kawałki i wkładany do trzcinowych koszyków. Na tym etapie do masy skrzepu można domieszać ewentualne dodatki. Ziarna pieprzu czarnego należy na kilka sekund zanurzyć w gorącej wodzie (min. 80 °C) przed dodaniem do masy serowej. Po 1-2 godzinach odpoczynku sery gotuje się przez 3-4 godziny w drewnianych kadziach, zanurzone w serwatce, po czym wyjmuje się je z trzcinowych koszy i odwraca, aby umożliwić odciśnięcie się charakterystycznego wzoru plecionki także na górnej powierzchni kręgu. Sery pozostawia się w temperaturze pokojowej na 1-2 doby, a następnie soli na sucho lub w solance. Dojrzewanie na półkach z surowego drewna w temperaturze 14-18 °C i wilgotności minimum 75 % przez 20-30 dni.

Kształt dość wysokiego cylindra o lekko zaokrąglonym boku i proporcjach: szerokość w najszerszym miejscu/wysokość jak 2:1. Tu trójkątny wycinek o promieniu 13,5-15 cm, wysokości 5 cm i wadze 150 g, cięty z kręgu pionowo i poziomo, z częścią powierzchni płaskiej po jednej stronie wycinka - prawdopodobnie 1/3 wysokości cylindra. Daje to przypuszczalne wymiary cylindra: 30 cm średnicy na 15 cm wysokości - zatem jest to największa waga 12 kg. Opakowany próżniowo w folię i foliowany papier. Dwie etykiety, obie w języku polskim. Adnotacja na etykiecie "caseificio di montagna".

Konsystencja półmiękka, gładka, elastyczna, lśniąca, raczej sucha, tylko na powierzchni kawałka wilgotna. Brak oczek. Bardzo nierównomierne wtrącenia twardych ziaren pieprzu. Skórka niezaznaczona, o tej samej barwie co masa. Na płaskiej i bocznej powierzchni zaznaczony odcisk prążkowania. Barwa miąższu bardzo intensywnie ciemnożółta. Zapach dość silny, wyrazisty, słodkawy, lekko korzenny, owczego mleka, z wyczuwalną aromatyczną nutą szafranu. Smak niezbyt silny, słodki, lekko ziołowy i trawiasty, wyczuwalny gorzkawy korzenny posmak szafranu z lekką pikantną nutką.



Copyright Gata 2024