Poza tym trasa zwiedzania była podręcznikowa. Mieszkaliśmy na Malej Stranie przy ulicy Nerudovej. Niedaleko było stamtąd w jedną stronę na Hradczany, w drugą zaś na Most Karola.

Przyjechaliśmy 14/10 przed południem i od razu ruszyliśmy w stronę Mostu Karola (Karlův most), słynnego półkilometrowego mostu łączącego Malą Stranę i Stare Mesto. Jest on najstarszym zachowanym kamiennym mostem świata w swojej kategorii (rozpiętość przęseł itp.). Zaczęto go budować w połowie XIV wieku, a do połowy XVIII w. był jedynym miejskim mostem przez Wełtawę. W ciągu wieków dodawano mu ozdoby i rzeźby w różnych stylach, m.in. barokowych świętych i tablicę pamiątkową św. Jana Nepomucena (miejska legenda głosi, że należy potrzeć świętego na szczęście). Na obu brzegach stoją wieże mostowe. Z tej od strony Starego Mesta jest grany hejnał. Tuż przy moście stoi posąg cesarza Karola IV, postawiony w 1848, w 500 rocznicę założenia przez niego uniwersytetu w Pradze.
Potem, podziwiając po drodze egzotyczne sklepy (od krecików do marihuany), doszliśmy spacerem na Staroměstské náměstí czyli Rynek Staromiejski, a na nim pomnik Jana Husa oraz Pražský orloj - średniowieczny zegar astronomiczny, skonstruowany w 1410 i umieszczony na ścianie Ratusza Staromiejskiego. Ratusz - niegdyś siedziba władz miejskich - był budowany i rozbudowywany od XIV do XIX wieku. Na wieży znajduje się punkt widokowy z rozległą panoramą. Po przeciwnej niż Ratusz stronie rynku stoi Kostel Matky Boží před Týnem - gotycki kościół NMP Tyńskiej z XIV wieku, w którym znajduje się grób astronoma Tycho de Brahe.
Rynek praski w przeciwieństwie do np. gdańskiego nie ma pretensji do dostojeństwa. Żyje tak jak dawniej, zapełniony prostymi straganami oferującymi jadło i napitki. My też skorzystaliśmy, po czym kontynuowaliśmy spacer ulicami Celetną i Hybernską, podziwiając napotykane po drodze oryginalne muzea, m.in. czekolady, tortur i komunizmu. Doszliśmy do ulicy Václavské náměstí, po czym zawróciliśmy w stronę Wełtawy i Mostu Karola. Wieczór zakończyliśmy kolacją U Kocoura na Malej Stranie.

Drugiego dnia (15/10) były Hradczany. Dzień zaczął się malowniczą mgłą. Obejrzeliśmy kolejno: Plac Pohořelec, Strahovský klášter - klasztor z XII wieku, Loreta - zespół barokowych budynków sakralnych. Potem Matyášova brána - XVII-wieczna brama Zamku na Hradczanach (dawna siedziba czeskich królów, rozbudowywany od IX wieku). Obłędna archikatedra św. Wita (a właściwie świętych Wita, Wacława i Wojciecha) - gotyk z XIV wieku, historyczny kościół grzebalny i koronacyjny królów czeskich, wewnątrz nagrobki Przemyślidów, przechowuje też koronę św. Wacława. Tuż obok romańska bazylika św. Jerzego - Bazilika sv. Jiří (X w.) z drewnianym grobowcem Wratysława I i XIII-wiecznymi freskami. Dalej - słynna Złota Uliczka (Zlatá ulička, nazwa od siedzib żydowskich złotników), dająca schronienie rzemieślnikom w zamkowych murach, do których w XVI wieku dobudowano małe domki. Obecnie domki służą jako galerie sztuki, sklepiki z pamiątkami lub mini-muzea ukazujące dawne wnętrza mieszkalne, a także pracownię alchemika. Taras widokowy i już schodami (Staré zámecké schody) w dół ze wzgórza, prosto na ulicę Klarov i odpoczynkowe piwo w piwiarni Vojanův Dvůr. Potem kręciliśmy się uliczkami w pobliżu Mostu Karola, czekając na zmierzch i nocną sesję zdjęciową. W czekaniu pomogło kolejne piwo w pubie Velkopřevorský Mlýn koło kanału rzeczki Čertovki, nad którym rozsiadł się podobno przyjazny wodnik Kabourek z fajką.

16/10 po południu wyjeżdżaliśmy, więc zwiedzania było znacznie mniej. Właściwie tylko Starý židovský hřbitov czyli stary cmentarz żydowski przy ulicy Širokiej w dzielnicy Josefov. Najstarszy zachowany kirkut Europy, chowano na nim między 1439 (najstarszy grób Avigdora Kary) a 1786. Leży tam m. in. Rabbi Loew ben Becalel, twórca golema. Potem jeszcze krótki powrót na Staroměstské náměstí i powrotny spacer na Malą Stranę.