Cieszyn jest miastem bardzo starym - właśnie w 2010 roku obchodzi 1200. rocznicę powstania (76). Jest to właściwie jedno miasto, podzielone dopiero w 1920 roku między Polskę a Czechosłowację w wyniku sporu terytorialnego o Księstwo Cieszyńskie po upadku Austro-Węgier. A że miasta nad rzekami dawniej budowano tak, że na jednym brzegu była władza i jej piękne otoczenie, a na drugiej - pospólstwo, podział wzdłuż rzeki zaowocował architektoniczną nierównością: w prawobrzeżnej części polskiej znalazły się historyczne budowle, a lewobrzeżna czeska datuje swoje budynki głównie od XIX wieku. Dopiero w latach 20. XX wieku zaczęto budowę nowego centrum po stronie czeskiej.

Niestety jedyną rzeczą, która nie chciała się mnożyć, był czas. Tricon był naszym pierwszym Euroconem i nie nauczyłam się jeszcze starannie planować trasy zwiedzania tak, aby maksymalnie wykorzystać okruchy czasu między wydarzeniami konwentowymi. Zatem po zakończeniu parady poszliśmy po prostu przed siebie ulicą Hlavní třída, mijając Muzeum Ziemi Cieszyńskiej (Muzeum Těšínska, 04) i skręcając ku nowemu rynkowi z modernistycznym ratuszem (08) i obowiązkową fontanną. Niestety naszą uwagę przyciągnął nie ratusz, lecz restauracja U Fajnego Synka (12, 62), w której znalazło się sporo przyjemnych płynów do wypicia w ciepły wieczór.

Piątek 27 sierpnia zaczęliśmy od spaceru po stronie polskiej - ulicą Bielską przez Plac Kościelny z luterańskim Kościołem Jezusowym (16, 17) do parku Mieszka I z pomnikiem pierwszego cieszyńskiego Piasta, odsłoniętym w 1931 roku (22-24). Przeszliśmy Olzę innym niż poprzedniego dnia mostem - Mostem Wolności (71) i po spacerze czeską stroną wróciliśmy Mostem Przyjaźni (74) do Polski. Od mostu biegnie ulica Zamkowa, a na niej rzecz jasna Zamek Cieszyn (35, 36). Przed Zamkiem stoi na wysokim cokole Pomnik Ku Czci Legionistów Śląskich Poległych za Polskę, zwany potocznie Cieszyńską Nike (32, 35).
Od Zamku skręciliśmy w deptakową ulicę Głęboką (38), po czym Browarna i Śrutarska doprowadziły nas - całkowicie przypadkowo - w wyjątkowe miejsce, zwane Wenecją Cieszyńską. Jest to mocno ukryta uliczka Przykopa, kiedyś zwana Nad Młynówką od nazwy kanału płynącego wzdłuż ulicy. XVIII i XIX-wieczne domki mają dobudowane mostki przerzucone nad kanałem. Dawniej mieszkali w nich rzemieślnicy, których zawody wymagały dostępu do bieżącej wody. Niektóre z budowli są wpisane do Rejestru Zabytków Województwa Śląskiego, m.in. mury oporowe (49, 50) i nr 15 (44).

Następny, już ostatni, krótki spacer odbyliśmy dopiero w niedzielę 29 sierpnia, tuż przed wyjazdem. Po prostu wróciliśmy do Cieszyńskiej Wenecji, obejrzeć jej pozostały odcinek. Potem już udaliśmy się na stację kolejową Cieszyn. Specjalnie podkreślam, że to stacja, a nie dworzec, dworzec bowiem jest zamknięty i w kompletnej ruinie (79, 80).